به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، در این مطالعه یک تیم تحقیقاتی به ساحلی در کالیفرنیا رفته و افرادی را که به طور مکرر به شنا نرفته و از کرم ضد آفتاب نیز استفاده نمی‌کنند، تحت نظر قرار دادند.
پس از گرفتن نمونه‌هایی از پوست این افراد قبل و پس از شنا در دریا، باکتری‌های رایج اقیانوسی با نام "ویبریو" که معمولا در آب‌های شور یافت می‌شود در نمونه‌ها دیده شد.
در حالی که "ویبریو" لزوما بد نیست اما برخی از گونه‌های آن هستند که بیماری‌زا بوده و خطر ابتلا به عفونت را با ایجاد اختلال در میکروبیوم حساس پوست فرد افزایش می‌دهند.
میکروبیوم‌ها از پوست در برابر میکروب‌ها محافظت می‌کنند و این تیم تحقیقاتی متوجه شدند که میکروبیوم‌های پوست افراد پس از شنا در دریا تغییر کرده و بسیار شبیه به یکدیگر شده است. این یافته‌ها نشان می‌دهد شنا در دریا می‌تواند تنوع و ترکیب میکربیوم‌های پوست افراد را تغییر و کاهش دهد.
متخصصان دانشگاه کالیفرنیا در ارواین خاطر نشان کرده‌اند که این مطالعه هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز دارد اما می‌تواند این مسئله را که چرا افرادی که در دریا شنا می‌کنند بیشتر از افرادی که در ساحل می‌مانند دچار دردهای شکمی و عفونت‌های گوش می‌شوند، توضیح دهد.
اگر چه بیشتر عفونت‌هایی که از طریق شنا در دریا به بدن وارد می‌شود به دلیل آلودگی آب به مدفوع است اما این مطالعه نشان داده که باکتری‌های دریاها به طور کلی می‌توانند از طریق تاثیراتی که بر میکروبیوم پوست می‌گذارند، احتمال بروز بیماری را بیشتر کنند.
شرکت‌کنندگان در این مطالعه افرادی بودند که به طور مکرر در دریاها شنا نکرده، کرم ضد آفتاب استفاده نکرده و طی ۱۲ ساعت پیش از مطالعه استحمام نکرده بودند. این افراد هم‌چنین طی شش ماه گذشته هیچ گونه آنتی‌بیوتیکی مصرف نکرده بودند.
از پوست داوطلبان یک بار پیش از شنا کردن در دریا و یک بار پس از شنا به مدت ۱۰ دقیقه و خشک شدن بدنشان به طور کامل نمونه‌برداری شد. در همه نمونه‌ها باکتری‌های رایج در دریاها که "ویبریو" نامیده می‌شوند، یافت شد.
نکته قابل توجه آن که پیش از شنا، میکروبیوم‌های پوست افراد کاملا قابل تشخیص بودند اما پس از شنا شبیه به هم شده و تغییر کرده‌اند.
برخی از گونه‌های ویبریو موجب بروز بیماری‌هایی چون وبا یا به ندرت موجب عفونت‌های پوستی خورنده به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می‌شوند.
در حالی که باکتری‌های معمول پس از خشک شدن پوست از روی آن زدوده شده بودند، باکتری‌های ویبریو هم‌چنان روی پوست افراد باقی مانده بود. اما روش این تیم می‌توانست تنها حضور گونه‌های ویبریو را تشخیص دهد و گونه‌های دیگر با این روش قابل شناسایی نبودند.
از آن جایی که میزان باکتری‌های یافت شده روی پوست شناگران بیشتر از میزان باکتری‌های موجود در اطراف آب‌های اقیانوسی بوده به نظر می‌رسد این باکتری‌ها به شدت جذب پوست شده و روی آن باقی می‌مانند.
بنا بر گزارش دیلی میل، میکروبیوم‌های پوست انسان نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن، بیماری های موضعی و سیستمیک و عفونت‌ها دارد و میکروبیوم‌های سالم از انسان در برابر کلونیزاسیون و عفونت با باکتری‌ها محافظت می‌کند.
نظر شما